Jorge Jesus işine bakıyor | Kazandığı Sivas ve kaybettiği Giresun maçlarında golleri penaltıdan gelen, Trabzonspor deplasmanında kaleye isabetli şutu olmayan Fenerbahçe, ligin en fazla gol atan takımı olduğunu arka arkaya 10 kişi kaldığı maçlarda unutmuştu. Dün Hatay karşısında hem bunu hatırladılar hem de iki mağlubiyetin ardından yaklaşan Galatasaray derbisi öncesi son iç saha maçında tribünleri havaya soktular. Jesus bunu dörtlü savunmaya dönüp ya da Zajc ve Rossi tercihleriyle mi başardı peki? Jean Paul Sartre futbolu çok severdi ve der ki "Futbolda her şey rakibin varlığıyla çetrefilleşir." Küme düşme hattının bir sıra üzerindeki Hatayspor elbette Trabzonspor değil ve Kadıköy'de arıza çıkartacak seviyede değiller. Lobjanidze ile tabela 0-0 iken kaçırdıkları pozisyon kendi adlarına maçın kader anı oldu. (Sabah - Bülent Timurlenk)
Farkı 'Bek'ler yaratıyor | Fenerbahçe’nin de bu sezon üçlü savunmayla başladığı maçlarda kanat bekler özgürleşiyor, Jorge Jesus bir stoper fazla oynatıyor ama beklerin katılımıyla hücumda iki ekstra yaratıyordu. Trabzon’da 11’e 11 oynanan bölümde dahi Fenerbahçe’nin bence en önemli eksiği buydu. Özellikle Samuel hiç çıkamıyor, Fenerbahçe üçlü görünümlü beşli savunmayla oynuyordu. Dün Hatay karşısındaki en büyük fark da o departmanda oluştu. (Hürriyet - Uğur Meleke)
Tedavi 3 puanı | Trabzon'da sinik ve sönük futbolla kaybedilen maçın ardından 2022'yi galibiyetle kapatmak isteyen Fenerbahçe, evinde Hatay gibi kapan-çık oynamayan bir takımla karşılaştığı için şanslıydı. Savunma merkezi 4'lüye dönmüş Serdar Aziz kesiği yemişti. Cezalı Crespo yerine Zajc vardı. Rossi de ön alana eklemlenmişti. Maçın başında daha 9. dakikada Hatay 2 kez savunma arkasına sızdı. İkisi de ofsayttı ama hakem birini kaldırdı. İlki golle sonuçlanmadığından VAR'a gidilmedi. Gidilse Sacha'nın pozisyonu da ofsayt olurdu çünkü top ona gelirken en son El Kaabi'nin ayağına çarpmıştı. (HaberTürk - Serdar Ali Çelikler)
Mesaj çok net: Biz buradayız | Kolay gibi gözükse de aslında en zor maçlarından birine çıktı Fenerbahçe. Diyeceksiniz ki; "Kadıköy'de, binlerce taraftarı önünde neden zor olsun..." Öyle değil; biri rakiplerine, üst üste iki maç kaybettikten sonra "karar oyunu" oynadılar. Kazanmaktan başka çarelerinin olmadığı, o baskıyı ciddi şekilde üstlerinde hissettikleri, kendilerine her türlü zorluğu çıkarmak için de organize olmuş bir rakibin karşısındaydılar. Öne geçmek, hele hele 20'lerde bunu yakalamak, eski öz güvenlerini geri getirdi. Sonrasında üst üste pozisyonlar veya kaçan fırsatlar geldi. Ama en önemlisi 2-0'ın ardından Hataysporlu oyuncuların maçı kazanamayacaklarını hissetmeleriydi. Bu duygu Kadıköy'de her şeyi değiştiren faktör. (Sabah - Gürcan Bilgiç)
Kart yok huzur var | Kadıköy’de kırmızı kart yok, heyecan, keyif ve dört gollü pembe bir tablo vardı. Liderliğe dönüş bile başlı başına olaydı! Aslında altı haftadır yenilgi almayan Volkan Demirel’in Hatayspor’u karşısında maça hiç de iyi başlamadı Fenerbahçe… Art arda iki mağlubiyetin, son üç maçta üç kırmızı kart görüp ancak iki gol atabilmenin ağırlığı vardı sanki. Artık deşifre olmuş ve Trabzonspor tarafından çaresi bulunmuş önde baskıyla hataya zorlama oyununu unuttuğu gibi dörtlü çizgi defansının arkasına iki kez adam kaçırdı. Ancak, Valencia olmasa da orta sahada Zajc, solda Rossi ve iştahlı futbolun resmini çizen kanat bekleri Ferdi ile Osayi, adeta takımı zorladı ve Jesus’un futboluna döndürdü 10 dakika içinde. (Milliyet - Ercan Güven)