Olimpiyatlardaki ilk günüm tabii ki Türkiye'nin olduğu gibi kalbiminde Sultanları olan A Kadın Voleybol takımımızın ABD karşısındaki mücadelesiyle başlamıştı. Sonuna kadar savaşan kızlarımız cehennem diye adlardırdığımız gruptan elenselerde Türkiye'nin gururu olmayı başardılar. Hepsini ayakta alkışlıyorum.
İlk günün ardından, ikinci olimpiyat gününde sabah büyük bir heyecanla uyandım. Çünkü sırada Teşekkürler Anne projesi ile beraber P&G'nin Londra'da misafir ettiği Semire Yanıt ve Sevgi Kayaalp'le yaşanacak heyecanlı anlar vardı.
Gün atletizm ile başladı. Nevin Yanıt'ın annesi ile beraber an ve an yaşanan eleme yarışının heyecanını hiç unutmayacağım. Sabah beraber çıktığımız bu yolda, gülen taraf Türkiye'nin gururu Nevin oldu. Ülkesini en iyi şekilde temsil eden atletizimiz 100 metre engellide Çarşamba koşulacak yarı finale katılma hakkını serisini birinci sırada tamamlayarak hak etti. Yarış ardından alçak gönüllüğü ve kendine güveniyle Nevin Yanıt'ın ilk sorusu ‘'Annemi ne zaman göreceğim ?'' oldu.
Yarış sırasında da duygulu anlar yaşayarak göz yaşlarına engel olamayan Semire Yanıt, kızını gördüğü anda koşarak boynuna sarıldı ve birçok kez onu tebrik etti. Duygulu anların yaşandığı bu dakikalarda bir olimpiyat sporcusu için annesinin desteğinin ne kadar önemli olduğunu gözlerimle görmek beni de çok duygulandırdı. Semire Hanım'ın ‘'Neler hisettiniz ?'' sorusuna verdiği cevap enteresandı, ‘'Sanki ben koşuyorum gibi oldu, her adımı her nefesi kızımla birlikte hissettim.'' İşte annelik böyle birşey, evladınızı dünyanın en önemli arenasında görmekte zannederim ki paha biçilmez bir gurur kaynağı. Nevin'e birkez daha tebrikler ve yarı final ve finalde de başarılar.
Nevin Yanıt'ın başarılı etabı ardından hedef tabii ki Dünya şampiyonu 120 kilodaki güreşçimiz Rıza Kayaalp'in müsabakaları için sahne alacağı Excel Arena'ydı.
Uzun bir yolculuk ardından Sevgi annenin tribündeki yerini aldığı Excel arenada yerimi almanın heyecanıyla, Rıza'nın kıran kırana geçen güreşlerinde adeta ses tellerim kopma raddesine geldi ? Başarılı geçen iki dövüşün ardından yarı finaldeki rakip Dünya Şampiyonasında finalde yendiği Küba'lı güreşçiydi. Zor geçen dakikaların ardından terbiyeli ve örnek sporcu olarak sahadan mağlup ayrılan Rıza olduysa da şimdi hedef bronz madalya olmuştu. Güreşi adeta her saniye oğluyla yaşayan Sevgi Kayaalp, olan biteni anlayamadan Rıza dinlenmek için sporcular için ayrılmış alana geçmişti bile. Uzun bir bekleme sürecinin ardından, bronz madalya için minderdeki yerini alan Rıza, hem tüm Türkiye'yi hem de annesini göz yaşlarına boğarak Türkiye'nin Londra'daki ilk madalyasını kazanmayı başardı.
Heyecandan adeta yerinde duramayan Sevgi anne madalya töreninin ardından Rıza'nın tribune attığı çiçeğini gururla taşıdı. Hem İngiliz hem de Türk seyircilerin büyük ilgi odağı olan Sevgi Kayaalp, trene binene kadar Türk bayrağını sallarak oğlunu onurlandırdı. Otel yolunda neşeli ve espri tavırlarıyla kalbimizi birkez daha fetheden Sevgi Anne'nin hedefi Rıza ile yanı, 2016 Rio'da Altın madalyayı kazanmak.
Yorucu ama madalyalı, heyecan dolu günün ardından aslında kısa özet işte bu fotoğraflarda saklı:
BURCU HAKYEMEZ DAL'IN LONDRA FOTOĞRAFLARI İÇİN TIKLAYIN...
